Voor het jubileummagazine van de NBBU, voor het 30 jaar bestaan, is onze directeur Nico van Batenburg voor Marnic geïnterviewd.
Het gehele interview kun je hieronder teruglezen.
Marnic Werkt
Toegenomen regelgeving werkt verstikkend, ziet Marnic Werkt. Des te belangrijker je te onderscheiden van cowboys.
Wanneer zijn jullie lid geworden van de NBBU?
Marnic is sinds 1995 lid van de NBBU. ADA volgde later.
Wat typeert de tijd waarin jullie lid zijn geworden?
Die tijd - begin negentiger jaren - was economisch niet de beste tijd. Er was sprake van een recessie-achtige tijd. Veel vraag naar werk, terwijl dat aanbod niet zo groot was. Uitzenden had een positieve connotatie en werd gezien als een opstap naar een passende baan. Als je van school kwam of je baan verloor, ging je langs bij een uitzendbureau.
De administratieve afwikkeling van het ter beschikking stellen was eenvoudig en handmatig. Regels waren er niet of nauwelijks, hoewel de contouren van een cao wel duidelijk werden. Van enige controle was geen sprake, hooguit door de belastingdienst.
Wat was voor jullie de belangrijkste reden om lid te worden van de NBBU?
Wegwijs gemaakt worden in de zich ontwikkelende cao-regelgeving om het uitzendwerk in kwalitatieve zin goed te doen en ons daarmee onderscheiden van de cowboys. Die waren er toen ook al.
Wat vinden jullie belangrijk aan de NBBU?
Belangenbehartiging, met name richting de politiek. Onderhandelen met vakbonden. Duidelijk zijn in het innemen van positieve standpunten over het uitzenden in algemene zin.
Van welk onderdeel van jullie lidmaatschap maken jullie het meest gebruik?
De helpdesk voor arbeidsrechtelijke, cao- en juridische zaken.
Kun je een specifiek voorbeeld noemen waarbij de NBBU duidelijk meerwaarde voor jullie had?
In algemene zin heeft het lidmaatschap een meerwaarde. Ik kan niet precies een specifieke situatie aangeven. Overigens zou de NBBU wel wat avontuurlijker kunnen zijn in het aangaan van onbekende en nieuwe situaties.
Waarom mag de NBBU in de flexibele arbeidsmarkt niet ontbreken?
Als uitzendbureaus moeten we de gelederen gesloten houden en hebben we één spreekbuis nodig om onze belangen te behartigen.
Hoe hebben jullie de (flexibele) arbeidsmarkt de afgelopen jaren – sinds jullie jaar van lidmaatschap – zien veranderen?
Wat het meest is opgevallen, is dat de beleving en klank van uitzenden verschoven is van zeer positief naar zeer negatief en een bijna criminele omgevingsklank heeft gekregen, met dank aan de vakbonden, politiek en slechte bureaus.
Het is lastig om je als bonafide uitzendbureau te onderscheiden. De negatieve duiding van uitzenden heeft ertoe geleid dat wij “uitzenden” uit onze naam hebben gehaald en vervangen hebben door Werkt. Onze naam luidt nu: MarnicWerkt.
Wat voor ons verstikkend werkt is de toegenomen regelgeving. Uitbreiding van de cao met allerlei (onnodige) bepalingen en meerdere wijzigingen per jaar leidt tot een situatie dat je het als uitzendbureau alleen maar fout kan doen, omdat kennisnemen van al die wijzigingen niet of nauwelijks haalbaar is.
Wat zijn in jullie ogen de grootste uitdagingen de komende jaren?
Grootste uitdaging is het gedoe rondom certificering van de uitzendbureaus, de positie van zzp’ers, de opvattingen rondom arbeidsmigratie en de krappe arbeidsmarkt.
Hoe kan de NBBU daarin een rol spelen?
De NBBU kan als onze spreekbuis het voortouw nemen om onze standpunten ter zake te verwoorden en duidelijk te maken aan de politiek hoe de uitzendbranche toekomstgericht ingericht kan worden.